Kiedyś, gromnicę stawiano w oknach, aby odgonić burzę lub ochronić dom przed powodzią. Obecnie, jest to zwyczaj niepraktykowany. Często też myli się świecę chrzcielną z gromnicą. Jest to dość powszechny błąd – na prawdę oba te przedmioty łączy tylko to, że są świecami i zapala się je w wyznaczonych sytuacjach.
Czym jest gromnica?
To duża świeca z wosku, która została poświęcona w kościele. Święci się ją drugiego lutego, czyli w święto Matki Boskiej Gromnicznej (Święto Ofiarowania Pańskiego). Obrzęd ten ma podkreślić, że Jezus jest Światłością Świata, tak jak Sam powiedział. Świeca ma po prostu przypominać o tym, że Chrystus rozjaśnia mroki życia.
Kiedy zapala się gromnicę?
Zawsze zapala się ją podczas wymienionego wyżej Święta Ofiarowania Pańskiego. Wtedy jest też święcona. Powinno się ją zapalać we własnych domach w sytuacjach wszelkich zagrożeń. Nie tylko tych związanych z panowaniem żywiołów, ale też bardziej przyziemnych problemów. Będzie wspomożeniem oraz dowodem obecności Boga, podczas modlitwy o uzdrowienie, czy uwolnienie od nałogu. W razie zagrożenia życia, można zapalić ją dla umierającej osoby, w zastępstwie świecy chrzcielnej. Będzie ona tak samo dobra i tak samo wskaże tej osobie drogę do Światłości.
